Vanmorgen heb ik de bovenrand van de onderbak van de fiets voorzien van een beetje siliconenkit. Vervolgens heb ik de top er weer opgelegd zodat ik die weer vast kon schroeven.
Maar toen de top er net op lag, bedacht ik me dat ik nog vergeten was om de schuifstekkers van het nieuwe achterlicht te omwikkelen met tape om eventueel kortsluiting te voorkomen. In principe zou er helemaal geen kortsluiting moeten kunnen ontstaan omdat er praktisch geen 'bloot' metaal te zien is, maar toch wel een klein beetje. Ik kon dus twee dingen doen: Top er weer af, siliconenkit verwijderen, tape om de stekkertjes doen, siliconenkit op de rand en de top er weer op. Of ik kon doorgaan en de top vastschroeven. Ik heb toch gekozen voor het laatste. Iets opblazen zal niet zo snel gebeuren omdat ik gebruik maak van stroombronnen voor het achterlicht. Zelfs al zouden de stekkertjes kortsluiting maken, dan zou er een beperkte stroom lopen, afhankelijk van de functie van het achterlicht op dat moment met een maximum van 300 mA als ik remlicht en mistlicht zou gebruiken.
Het vastschroeven ging deze keer véél gemakkelijker dan de eerste keer, toen ik m'n fiets net had. 'Vanzelf' ging het nog net niet. In de neus schroeven valt gewoon vies tegen. Je zit boven je macht te werken en kan eigenlijk maar één arm gebruiken. Maar het is gelukt. Misschien dat de hoogte van de workmate net mooi is om onder te werken. Vorige keer heb ik het gedaan op 3 stoelen. Dat was een stuk lager dan wat ik nu heb gehad. De workmate is dus zeker voor herhaling vatbaar.
Wel is jammer dat ik gisteren in m'n eentje de fiets op de workmate heb getild. Ik heb hierbij 3 kleine beschadigingen aangebracht in het retroreflecterende folie op de zijkant. Vermoedelijk is die plek een beetje te hard langs de gesp van m'n riem gegaan. Daarom heb ik bij het eraf tillen toch maar om hulp gevraagd.
Ik hoop dat ik niet weer de top eraf hoef te halen. Ook al ging het nu veel beter, een leuk klusje wil ik het zeker niet noemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten