Op verzoek: kabelloop Jagwire

Ik heb van Maarten een vraag ontvangen bij mijn vorige weblogbericht. Hij wil graag weten hoe de Jagwire kabels worden gemonteerd.

Binnenin de fiets ziet het er niet anders uit. Vanaf het stuur gaan de kabels via dezelfde gaten de tunnel in tussen de wielkasten.

Waar de kabel de tunnel binnenkomt, gaat hij helemaal naar de bodem en onder de middelste stuurstang door om vervolgens naar de voorkant van de tunnel te lopen. De foto is van de rechter kant geschoten. Ter oriëntatie: de staart van de fiets zit op de foto links, de neus zit dus rechts:


Omdat het op de foto slecht te zien is, hierbij nog een licht bijgewerkte foto waarbij ik de middelste stuurstang blauw gemaakt heb en de kabel rood:


Vervolgens loopt de kabel naar boven langs een plooi in de wielkast:


De tiewrap heb ik vervangen. Ik had eerst een zwarte gemonteerd maar die valt op de foto bijna niet te zien dus heb ik er een gele voor in de plaats gezet. Deze tiewrap zit door een 3mm gaatje op ongeveer 10cm vanaf de bodem. De kabel hier inkleuren lijkt me niet nodig.

Daarna gaat de kabel dus naar boven en maakt een bocht naar achteren om tussen de veerpoot en het wiel door te lopen (voorheen liep de kabel achter de veerpoot langs):


Ook hierbij even een ingekleurde foto waarbij de kabel weer rood is. De veerpoot heb ik groen gemaakt:


En uiteraard gaat hij dan naar het remheveltje.
Bij het remheveltje zet VM.nl de kabel ofzo nog vast met een tiewrapje alleen hoe is me niet duidelijk geworden. Ik heb net wel even wat zitten kijken over hoe of wat en ik gok dat het ronde busje wat dwars op het remheveltje zit, dat die met een tiewrap vastgezet wordt maar zeker weten doe ik het niet en HOE hij dan vastgezet wordt, weet ik ook niet.

Tot slot nog even een foto van de tiewrap zoals je het via de voetgaten ziet:


Deze foto is geschoten via het linker voetgat, vanaf de linkerkant van de fiets geschoten. Je kijkt dus tegen de rechter wielkast aan. Het gele stipje is het kopje van de tiewrap.

De kabels heb ik verder niet voorzien van vet. In het verleden heb ik wel vaker gebruik gemaakt van dat witte vet wat speciaal voor kabels om te voorkomen dat er water in de kabels kwam. Maar de remwerking wordt er niet beter op heb ik het idee en vastgevroren kabels heb ik afgelopen winter geen last van gehad dus daarvoor hoef ik het ook niet te doen. Gezien zowel de binnenkabel als de buitenkabel van een teflonlaag voorzien zijn, glijdt dat als de beste.
Nee, geen vet dus.

Ik hoop dat het zo duidelijk is. Knutsel-ze

Remwerking 3, nu met Jagwire kabels

Vanavond heb ik een paar remtesten gedaan met de Jagwirekabels.

Onlangs schreef ik eerder over een remtest in m'n eentje. Dat was met gesmeerde remmen maar met 'normale' remkabels. Daarbij was mijn remweg dus 7 tot 7,5 meter.

Vanavond heb ik op dezelfde manier een paar keer mijn remweg bepaald met een beginsnelheid van 36 km/h (10 m/s). Deze remwegen zijn korter dan de remtest die ik samen met Wim S. gedaan heb omdat ik bij die laatst genoemde test ook iets meer reactietijd moet meerekenen omdat het moment van remmen wel enigszins bekend is maar niet helemaal. In m'n eentje kan ik een referentiepunt zelf kiezen en op het moment dat ik daar ben direct in de ankers gaan.

Maar goed, ik heb ook nu een paar metingen gedaan. Deze keer schommelden de waardes tussen 6,1 en 6,6 meter. Dat betekent gemiddeld dus 90 centimeter winst.
Daarvan uitgaande heeft mijn Quest nu dus nagenoeg dezelfde remwerking als een nieuwe Quest met grotere trommelremmen en Jagwirekabels.

Wat mij wel verbaasde is dat ik het vanavond niet voor elkaar heb gekregen om de wielen te blokkeren (heb ik op zich geen problemen mee in verband met de bijbehorende bandenslijtage maar het betekent ook dat ik mogelijk nog niet maximaal rem). Toch heb ik mijn banden wel aan het blokkeren gehad maar dat was gisteren, op ons achterpad met klinkers. De andere ondergrond zou hier een rol kunnen spelen. Ik weet niet wat meer grip heeft maar ik gok op het schone asfalt waarop geen zichtbare slijtlaag is aangebracht.

Dit zou dus toch kunnen betekenen dat de grotere trommelremmen toch ook hier in het vlakke Nederland mogelijk net wat meer voordeel hebben, mits de banden niet blokkeren uiteraard.

Hoe dan ook, bijna een meter winst op 7 meter is niet niks.

Spaakbreuk LV8

Eergisteren heb ik de oude remkabels vervangen door Jagwire kabels. Hierbij moest ik de opnemer van de fietscomputer verplaatsen in verband met de iets andere loop van de remkabel. Helaas zat de sensor nu blijkbaar net te ver bij het wiel vandaan waardoor ik in bochten naar rechts geen snelheid meer zag op m'n fietscomputer. De sensor moest dus iets verder van de veerpoot af komen te zitten.

Daarom heb ik m'n fiets zojuist even op z'n kant gelegd en ben aan de slag gegaan met de sensor. Direct heb ik weer even de spaken gecontroleerd en zag weer een gebroken spaak. Die heb ik direct vervangen door een nieuw exemplaar met 3 ringetjes achter de kop. Ik heb in dit wil nu 8 van de 9 spaken vervangen. Die laatste in het linker voorwiel zal vast niet lang op zich laten wachten. Als die vervangen is ben ik benieuwd hoe vaak ik nog breuk zal hebben aan het linker wiel. In het rechter voorwiel kan ik nog wel heel wat spaakbreuk verwachten gezien daar nog maar 2 stuks vervangen zijn.

Verder heb ik het idee dat ik een fout heb in m'n statistieken. Ik heb telkens op de velg en op de naaf geschreven bij de spaken die vervangen zijn hoeveel ringetjes ik achter de kop heb gedaan. Dit heb ik gedaan om te kunnen zien of ik mogelijk ook een keer spaakbreuk heb gehad bij een reeds vervangen spaak met ringetjes.

Ik heb bij mijn rechter voorwiel twéé spaken met een aantekening, de ene met een 2, de ander met een 3.
Het linker voorwiel is voorzien van 8 spaken met een aantekening waarvain 7 met een 3 en 1 met een 4 erbij. Maar als ik in de statistieken kijk, zou ik nu 9 spaken moeten hebben vervangen.
Waar de fout zit, weet ik niet maar wel weet ik dat ik nog één spaak in het linker voorwiel nog niet voorzien heb van ringetjes en dat mijn som van 7+1 spaken niet klopt want dat zijn de gegevens van vorige spaakbreuk, nu zou ik uitkomen op 8+1 = 9 spaken, het aantal van de spaken die op die manier in het wiel gemonteerd zijn.
Ik kan me niet herinneren dat ik in het verleden al eens een spaak heb vervangen op een plek waar al een aantekening op de velg staat.

Bij deze laat ik de eerder genoemde 7+1 staan. Mogelijk dat ik nog een keer de fout vind en daarna de berichten herstel. Handig als je gebruik maakt van labels, je hebt je berichten dan zo terug gevonden.

De statistieken van de vervangen spaken (met ringetjes):

Rechter voorwiel:
1 spaak met 2 messing ringetjes
1 spaak met 3 messing ringetjes

Linker voorwiel:
1 spaak met 4 messing ringetjes
7 spaken met 3 messing ringetjes

Kilometerstand: 8672

Wat ze zeggen en doen. Eindelijk de oorzaak gevonden

Vandaag op de terugweg van werk naar huis reed ik rustig over het fietspad. Ik had geen puf om 40 km/h te rijden dus koos ik voor het fietspad. Dat is al vaker geen verstandige keuze gebleken maar vandaag heb ik eindelijk het antwoord gekregen over de oorzaak.

Fietsers zullen het wel herkennen. Rijd je op het gescheiden fietspad. Je nadert een zijweg waar je voorrang op hebt (haaietanden in die zijweg). Een auto komt uit de zijstraat aanrijden en stopt voor de haaietanden van de rijbaan. Hiermee wordt het fietspad geblokkeerd.

Vandaag was het ook weer raak. Bij de snackbar en de oude Kazerne rijdt een auto het fietspad over en stopt. Ik gebruik m'n claxon ten teken dat hij niet de enige verkeersdeelnemer is die daar aanwezig is.
De bestuurder heeft z'n raam open en kijkt opzij en zegt sorry, hij had me niet gezien. Dat wil ik wel geloven.
Maar enkele tellen later komt de man met de uitleg en daarmee ook de oorzaak. Ik raad alle fietsers en ligfietsers dus aan om dit even goed in je op te nemen zodat je deze situaties in het vervolg kan voorkomen.

De uitleg van de man:
"Je fiets is oranje en het fietspad ook, daarom ben je slecht zichtbaar!"

Deze had ik nog niet eerder gehoord. Maar inderdaad, mijn fiets is oranje. Ik ben niet kleurenblind en meen toch echt dat het fietspad waar ik op dat moment reed, toch meer naar het rood neigt. Maar goed, een redelijk deel van de mannen is kleurenblind en kan roodtinten soms slecht onderscheiden.
Maar wees dus gewaarschuwd, het is dus je eigen schuld als ze je niet zien want het ligt aan de kleur van je fiets.

Dat ik onder bomen reed en m'n verlichting aan had terwijl een fietspad geen verlichting heeft, doet natuurlijk niet ter zake. De man had ook aangegeven dat hij meer op de rijbaan lette. Maar ook dat doet niet ter zake. Dat ik tegen z'n achterhoofd zat aan te kijken doet ook niet ter zake. En dat hij met z'n ene hand z'n mobieltje aan z'n linker oor had waardoor hij mogelijk ook wat meer afgeleid was, doet ook niet ter zake. Nee, het is de kleur van m'n fiets wat de oorzaak is.

Moet ik er wel bij zeggen dat het punt niet echt gelukkig is. Zowiezo observeren veel automobilisten veel te weinig het fietspad maar dat is op deze plek nog wel een stuk lastiger. Het fietspad en de zijweg liggen strak tegen de erfgrens van een perceel. Wil een automobilist daar fatsoenlijk het fietspad afspeuren, dan moet hij haast wel met de neus van z'n auto al een deel het fietspad oprijden. Helemaal kwalijk kan ik het hem dus niet nemen. Ik ben er op die plek ook heel erg op bedacht dat zoiets kan gebeuren.

Niet veel verder was het weer raak met een andere auto. Ik reed daar trouwens niet op een fietspad maar op klinkers. En weer niet veel verder zag ik de fietser voor me achter een auto langszwalken die ook dwars op het fietspad bleef stilstaan.
Maar goed, bottom line: de kleur is de oorzaak..... toch?

Geen geduld

Zoals altijd.... ik heb geen geduld. Heb ik een klusje liggen wat gedaan moet worden, dan moet het eigenlijk liever gisteren dan vandaag. Maar goed, in dit geval is het gisteren niet gebeurd maar wel vandaag.

Ik heb m'n fiets maar even de nieuwe Jagwire kabels gegeven.

Situatie voorheen:
De remmen toch vrij strak afgesteld. Op de parkeerrem wilde de fiets toch wel vooruit en achteruit bewegen tijdens in/uitstappen. Blokkeren deden de remmen nog net niet. Ik zou het denk ik wel voor elkaar krijgen maar dan was de grens tussen slepende rem bij niet inknijpen van de rem en blokkeren bij maximaal inkijpen wel heel erg klein.

Situatie nu met de Jagwire kabels:
De remmen heb ik nu zo afgesteld dat de fiets niet meer beweegt met in/uitstappen als hij op de parkeerrem staat. Als ik hem van de rem haal, kunnen de wielen gewoon vrij bewegen; geen gesleep dus. Maar om hem op de parkeerrem te krijgen, moet ik stevig knijpen want door de minimale speling van de Jagwire kabels is het verschil tussen vrij bewegen en blokkeren véél kleiner geworden. Het zou me niets verbazen als de Jagwires misschien wel 3 tot 4x zo weinig speling hebben.

En het remmen? Probleemloos kan ik de remmen laten blokkeren. Dat betekent dus dat ik de maximale remkracht uít m'n fiets kan halen.

Wel een klein nadeeltje: ik moet weer leren doseren met het remmen want de remmen vol inknijpen betekent gegarandeerd een streep rubber op het wegdek ;-)
Een remtest zoals ik onlangs in m'n eentje heb gedaan waarbij ik telkens een remweg van 7 tot 7,5 meter heb gemeten, zal ik eerdaags nog een keer uitvoeren. Ik ben razend benieuwd.
Wel weet ik zeker dat de meter verschil die Wim S. en ik hadden, nu weg is. Het verschil in remweg tussen zijn en mijn fiets zal op dit moment puur zitten in het 1) goed doseren zodat de remmen niet blokkeren en 2) de banden.

Blijft wel staan dat:
1) de kleine trommelremmen mogelijk onderhoudsgevoeliger zijn dan de grote trommelremmen. Mocht dat zo blijken, dan denk ik dat ik ooit nog wel de grote trommels ga monteren
2) de grote trommels vrijwel ongetwijfeld beter zijn voor mensen die veel in heuvelachtig/bergachtig gebied rijden.

Maar goed, dit is veel plezier voor weinig geld. De 2 binnenkabels en de 2 buitenkabels waren bij elkaar 12 euro.

Verder heb ik om de stuurverstellers nog een extra moertje gedraaid. Ik had telkens last van lostrillende moertjes waardoor de remafstelling steeds veranderde. Dat is bloedirritant. Vandaar dat ik nu aan elke afsteller een extra moertje heb zitten waarmee ik de ander vast kan zetten. Het betreft trouwens gewoon van die schroefringetjes waarvan ik er heel wat heb liggen als 'afval' van binnenbanden met Frans ventiel. Ik had die ringetjes (om bij de velg te draaien) nog liggen en die blijken mooi te passen. Dus die gebruikt.

Remtest en Jagwire

Vandaag heb ik afgesproken met Wim S. om elkaar in Dronten te ontmoeten. Dus ben ik vanuit het werk doorgereden naar Dronten.

De heenweg had ik aardig wat wind van voren. Desondanks kon ik toch nog snelheden van zo'n 33 tot 35 km/h rijden.

In Dronten aangekomen zag ik een aardige drukte bij Velomobiel.nl. Er waren wat mensen uit (ik denk( het oostblok. Mogelijk de bouwers van de Strada bodies?
Verder was uiteraard Wim S. er samen met Kees v. H. en Rob K.

Er werd aan de fiets van Wim geknutseld en ook aan de fiets van Rob. Bij de fiets van Rob was het hard nodig. Dat was overigens ook indirect de aanleiding om elkaar in Dronten te treffen.

Wim rijdt met de nieuwe, grotere trommelremmen en met Jagwire kabels. Dat remt zeer mooi. Het leek bijna te mooi om waar te zijn want zijn remweg was 7 meter korter dan die van Rob. Maar goed, omdat mijn remweg bij 36 km/h 7 meter is en ik dezelfde remmen als Rob heb, kan er moeilijk 7 metef van mijn remweg afgesnoept worden. Mijn vermoeden was dus dat er iets grandioos mis was met de remmen van Rob. En dat bleek vandaag wel want de ene remblok van een wiel deed nagenoeg niets terwijl die normaal gesproken maarliefst 80% van de remwekring op zich moet nemen.

Maar goed, er was voor de bekenheid van het euvel al opgemerkt dat de fiets van Wim beduidend beter remde dan de fiets van Rob met de kleinere remtrommels. De eerste gedachte was dat het lag aan de kabels en de remmen maar daar had ik m'n twijfels bij. Grotendeels dacht ik dat het lag aan eventueel gebrek aan smering in de remmen van Rob maar dat bleek achteraf dus niet te kloppen. Wel dat de remmen van Rob niet in orde waren.

Uiteraard heb ik lekker wat gekeuveld met de mensen. In eerste instantie wilde ik grote trommels meenemen om thuis te monteren. Dat kan wel maar de remblokken moeten nog in vorm geschuurd worden voordat ik ze kan gebruiken en dat schuren moet in Dronten gebeuren.
Gezien de Jagwire kabels mogelijk toch ook een fors deel van de kracht uitmaken, heb ik in eerste instantie alleen die meegenomen.
De reden waarom ze beter remmen is me nu ook wel duidelijk. Het werd me even gedemonstreerd. Mijn remmen kan je inknijpen en vanaf het moment dat de remblokken de trommels raken, toch nog een fors eind verder inknijpen. Dit is een direct gevolg van vervorming van de buitenkabel.

De Jagwire kabels lijken wat meer op versnellinskabels waarbij de metaaldraden in de lengterichting zitten en minder spiraalvormig om de binnenkabel heen zitten. Ik heb met de Alleweder ooit eens geëxperimenteerd met versnellingskabels als remkabels. En dat remde als een tierelier maar veilig was het niet. Bij een te grote kracht kan de binnenkabel zich door de buitenkabel trekken waarbij de buitenkabel gaat plooien. Van remwerking is dan totaal geen sprake meer. Buitengewoon onveilig dus.
De Jagwire kabels zijn rondom nog verstevigd met (ik meen) Kevlar zodat de draden van de buitenmantel zich niet naar buiten kunnen werken en opstropen.
Daarbij wil ik dus wel geloven dat de remwerking beduidend beter is. Die ervaring heb ik met de Alleweder al opgedaan.
De Jagwirekabels zijn wel een stuk stugger dan standaard remkabels. De 'route' van de kabels zal ik dan ook lichtelijk moeten wijzigen.

Wat ik nog weet wat Theo me vertelde:
Vanaf het stuur omlaag, dan de rubber doorvoerringetjes even van wat siliconenspay voorzien. Daar de kabels door drukken. Die onder de stuurstang doorvoeren.
In de wielkast aan de voorkant in de hoek op ongeveer 10cm vanaf de bodem een 3mm gaatje boren om de kabel met een tiewrapje aan vast te zetten.
De kabel gaat dan tussen wiel en veerpoot door (en dus niet meer achter de veerpoot langs). Verder het tonnetje bij het remheveltje vastzetten met een tiewrapje om te voorkomen dat het tonnetje scheef gaat zitten, wat de remwerking tegenwerkt (moet ik nog even bekijken hoe/wat/waarom). Het genoemde gaatje zit dus aan de voorste helft van de wielkast maar waar precies weet ik zo niet meer.

Verder heb ik het met Jan en Allert nog gehad over remmen, blokkerende remmen en omhoog komend achterwiel. De heren van VM.nl merkten terecht op dat er wel een verschil is tussen enerzijds de Quest en anderzijds de Versatile/Alleweder. Bij de laatste twee zit je wat verder naar voren en wat hoger in de fiets waarbij de kans op loswippend achterwiel groter is.
Ook merkten ze terecht op dat een omhoog wippend achterwiel niet veilig is. En dat heb ik ook al eens aan den lijve ondervonden met de Alleweder. De remen van de voorwielen zijn nooit precies gelijk afgesteld. Dat was met de Alleweder toen duidelijk het geval. Toen ik een keer flink in de ankers ging met een remtest, kwam ook m'n achterwiel omhoog. Maar omdat de voorremmen niet gelijk waren afgesteld, zwiepte de kont bij en kwam ik achterstevoren tot stilstand op het wegdek.

Om een lang verhaal kort te maken: hard remmen is leuk maar de wielen moeten wel contact houden met het wegdek. Daarbij komt trouwens dat te hard remmen (slippen) ook geen nut heeft, beter is het om tegen het slippen aan te zitten.

Wellicht dat ik in de toekomst toch nog een keer de grotere trommels neem. Maar daarvoor wacht ik eerst wat meer ervaringen af. Mijn grootste probleem is dat de kleine trommels toch wel onderhoudsgevoelig zijn (vind ik). Na een jaar rijden is de remwerking sterk afgenomen en is grondig schoonmaken en smeren hard nodig. Dat zou met de grotere trommelremmen mogelijk niet hoeven. Als dat het geval is, heb je daar een belangrijk stuk winst.
Verder zijn ze 20% groter wat ook weer remkrachtwinst betekent. Dat kan in de loop van de tijd natuurlijk wel nuttig zijn als de remwerking wel wat minder wordt, dan is 20% extra toch wel erg welkom.

Verder kon Wim zich slecht voorstellen dat mijn fiets zo zwaar is. Dus hij liep naar m'n fiets en pakte de staart beet en wilde hem optillen. Zijn zelfverzekerde blik verschoot nog om naar verbazing nog voor het achterwiel van de grond kwam. 'Dat ding kan toch niet zo......... oh, toch wel' was het ongeveer.
Voor de zekerheid kantelde hij m'n fiets even door één voorwiel van de grond te wippen. Maar toch inderdaad, m'n fiets is daadwerkelijk zo'n zwaar bakbeest.

Hij had een digitale weegschaal bij zich die tot op de 10g nauwkeurig meet. Dat zal een stuk nauwkeuriger zijn. We hebben mijn fiets afzondelijk met de 3 wielen erop gezet. We kwamen daarbij uit op een totaalgewicht wat wel onder mijn gemeten 57 kg lag maar alsnog een stevige vangst: 51 kg als ik me niet vergis.
We hebben ook even een van de Quest van de andere 3 heren gemeten. Die een fors aantal kg lichter uit.

Maar goed, vandaag hebben Wim en ik een remtest gedaan. Wim markeerde een streep met tape op het wegdek. Terwijl hij dat deed, kwam een zwoegende bukker tegen de wind in ploeteren en mopperde iets van 'en dat kan allemaal zomaar'. Misschien moet hij daar in de polder ook maar eens een snellere fiets overwegen.
Maar goed, terug naar de streep. Wim en ik reden een flink eind bij de streep vandaan en gingen vervolgens naast elkaar met gelijke snelheid richting de streep. Zodra onze neuzen de streep passeerden gaf Kees een brul ten teken dat we in de ankers moesten.

Bij de eerste meting was de beginsnelheid ongeveer 31,5 km/h. De remweg hebben we niet gemeten. Wel was duidelijk dat Wim eerder stil stond dan ik maar dat was nog geen meter. Ik schat iets van 50 a 60 cm. Helaas reed Wim weer vooruit waardoor het van meten ook niet meer kwam.
Maar de meting is snel uitgevoerd dus gingen we nog een keer. Deze keer voerden we de snelheid wat meer op. Streefsnelheid was 36 km/h. Die hebben we net niet gehaald geloof ik maar veel mankeerde er niet aan. Misschien dat Wim nog de snelheid van de 2e meting weet.

Deze keer was het verschil in remweg iets groter. Eigenlijk moet ik spreken over stopafstand omdat ook de reactieafstand erbij zit. Nu zal deze niet dramatisch groot zijn omdat we wel nagenoeg wisten wanneer we het stopsein konden verwachten, maar toch, het telt wel een tikkie mee.

MBij deze 2e meting kwam Wim relatief iets eerder tot stilstand dan ik. Dat kan komen door betere remmen, mogelijk iets sneller reageren, de iets hogere beginsnelheid en vast nog wel wat redenen. Maar duidelijk was dat Wim wel eerder stil stond (en alle beetjes kunnen helpen) maar niet met het onwaarschijnlijke verschil wat hij met de meting met Rob had vastgesteld.

Wim stond stil op iets tusssen 8,45 en 8,50 meter. Ik stond stil op 9,40 tot 9,45 meter als ik me niet vergis. Wim heeft het gelukkig opgeschreven. Maar die zal nog even moeten wachten met z'n blog want hij is op dit moment nog onderweg.
Maar het verschil was net geen meter.

Na de meting hebben we elkaar een goede reis terug toegewenst. Bij mij ging dat heel vlot want ik had nu de wind in de rug. Snelheden van 40 tot 45 km/h waren geen probleem.
De terugweg kwam ik uiteindelijk uit op een snelheid van iets meer dan 35 km/h gemiddeld. Totaalgemiddelde van vandaag iets boven de 30 km/h

[edit]
Linkje naar de weblog van Rob

Gespot

Ik weet niet meer of het nou vrijdagmiddag of zaterdag was, maar ik heb een toch wel wat ongewone ligfietscombinatie gespot. 'In het wild' heb ik het in ieder geval nog niet eerder gezien: een Sinner Comfort (of USVA) treintje! Gewoon over straat reed een stel waarvan de achterste Comfort geen voorwiel had maar steunde op de achterkant van de voorste Comfort. Leuk om te zien dat het dus ook werkelijk gebruikt wordt in plaats van dat je het alleen op evenementen ziet.

Vredestein Perfect Moirees rijden fijn maar......

Ik heb nu een redelijk aantal kilometers met de Perfect Moirees erop zitten. Laat ik voorop stellen dat ik het fijne banden vind. Zeker omdat het dikke sloffen zijn geven ze op sommige vlakken wat meer comfort. Maar toch denk ik niet dat ik nog weer nieuwe ga aanschaffen.

De reden is toch de beperkte stuuruitslag. Te vaak loop ik tegen punten aan waarbij de wielen aanlopen tijdens het sturen. Bijvoorbeeld als ik de fiets vanachter het tussen de auto en de garage doorrijd en dan naar rechts moet draaien het achterpad op. Het achterpad is breed genoeg om 2 brede auto's elkaar te laten passeren maar is eigenlijk maar krap breed genoeg om de draai te kunnen maken.

Bij het afrijden van het achterpad moet ik van de stoephoogte omlaag naar straathoogte via de afgeschuinde blokken. Dit deed ik voorheen diagonaal omdat anders de bodem of neus van de fiets stevig over de grond schraapten, zelfs schuin gebeurde het nogal eens. Met de dikkere banden eronder is het me niet meer gebeurd maar recht eraf rijden kan niet omdat ik dan de draai weer niet kan maken zonder volledig links van de weg te komen. Bij het schuin afrijden loopt juist de achterband aan in de wielkast.

Er zijn nog heel wat meer plekken waar ik last heb van de beperkte stuuruitslag. Fietspaden waar ik rechtsaf sla en noodgedwongen voor of na de bocht een deel van de linker rijstrook moet meenemen of soms zelfs helemaal.

Ik ga dus lekker weer Kojaks rijden. Ik twijfel alleen of ik deze banden ga oprijden of niet. Ze kunnen nog een enorme tijd mee. Mocht iemand interesse hebben in 2 gebruikte 20" Perfect Moirees 47mm met binnenbanden met antilekvloeistof erin, een ongebruikte binnen-buitenbandcombinatie 20" en nog een 54mm achterband met binnenband met antilekvloeistof, doe een bod. Heel veel kilometer hebben ze nog niet gemaakt en kunnen denk ik nog wel een paar duizend mee.

Zwaargewicht

Komende maandagmiddag ga ik naar Dronten om daar Wim S. te ontmoeten. Niet om kennis te maken want we kennen elkaar al. Nee, ik ga naar Dronten om daar eens de remmen van onze fietsen te vergelijken.

Ik heb er al vaker over de remwerking geschreven. Hier op deze weblog over de Quest maar ook m'n oude weblog over de Versatile bevat genoeg leesvoer over remperikelen. Ook de Alleweder heeft al flink wat remgeknutsel van mij moeten ondergaan.
Maar maandag gaan we dus onze fietsen eens vergelijken op remcapaciteiten.

Het punt is dat Wim met z'n nieuwe fiets met grotere trommelremmen dus veel eerder stil staat dan mede-Questers van hem met kleinere trommelremmen in hun Quests.
Omdat ik er inmiddels achter ben dat de kleine trommelremmen goed KUNNEN remmen, als ze tenminste goed onderhouden zijn, ben ik bang dat de gedane tests mogelijk niet helemaal eerlijk zijn. Een fiets met nieuwe, goed gesmeerde remmen zal ongetwijfeld beter remmen dan mijn Quest 2 maanden geleden.
Maar omdat mijn remmen nu onder handen genomen zijn en dus weer (vrij) goed remmen, is dat een mooie gelegenheid om eens de nieuwe grotere trommelremmen te vergelijken met de kleinere trommelremmen in mijn Quest. Vandaar dus maandag een ritje naar Dronten.

Ik hoop dat de Quest van Wim het gaat winnen en dat denk ik ook wel. Maar ik ben benieuwd met hoeveel verschil dat zal zijn in vergelijking met mijn Quest. Het zal geen 5 meter verschil zijn, dat weet ik wel zeker. Maar al zou het 2 meter verschil zijn, dat zou al geweldig zijn want van mij mag het allemaal nog wel harder remmen.

Wim heeft nog wel een mogelijke reden voor het (vermoedelijk) kleine verschil in remweg tussen zijn Quest met de vermoedelijk betere en grotere trommelremmen en mijn Quest. Hij draagt massa aan. Hij is in de veronderstelling dat ik een licht mannetje ben. Dat was ik dan ook wel in het verleden maar die tijd is voorbij. Ik mag het tegenwoordig doen met ongeveer 80 tot 82 kg. Met kleding aan zo'n 84 kg.
Wim is toch wel zwaarder met 88 kg. Dat betekent dus 6 kg meer (op dit moment). En meer massa betekent langere remweg. Bij identieke Quests (ook gelijke remmen) zou Wim daarom ongeveer 5% langere remweg moeten hebben (120 kg voor mij inclusief fiets, 126 kg voor hem). Dat betekent ongeveer 35cm meer remweg bij gelijke fietsen, uitgaande van mijn remweg van 7 meter.

Maar als Wim met grotere massa gelijk (of eerder) stil staat dan ik (uitgaande van die 120 en 126 kg) dan is de remwerking van zijn fiets dus toch beter. Zelfs al zou hij 10 cm langere remweg hebben gehad, dan nog zou zijn fiets een betere remwerking hebben.

Maar niet alleen de berijder is van belang. Ook de fiets heeft een massa. En tja, knutselziek figuur als ik ben en persoon die graag alles bij zich heeft, heb ik nou niet echt de zwaarste Quest. Vandaar dat ik maar eens aan het wegen ben geslagen. Dus met een personenweegschaal ben ik naar de garage gegaan om de Quest er maar eens op te zetten.

Wim zegt dat hij ook niet de lichtste Quest heeft. Goed, zijn remmen zijn zwaarder maar hij heeft wel lichtere pedalen. Extra glasmatjes ter versteviging heeft hij in z'n Quest zitten maar dat heb ik ook. Vandaar: meten = weten.

De personenweegschaal is te laag om de Quest in z'n geheel op te zetten. Vandaar dat ik de boel wat opgehoogd heb met 2 stenen en twee blokken hout.


Dit laat de wijzer uiteraard direct al naar een hogere massa uitslaan dus heb ik hem wel even op 0 gezet.

Vervolgens kon de Quest erop gezet worden. Dit is wel even zoeken waar hij moet staan zodat hij netjes op de weegschaal balanceert en alle 3 wielen vrij van de grond heeft:


Dan het aflezen. Dat is lastig want m'n hoofd past niet tussen weegschaal en Quest. Maar m'n mobieltje past er zonder problemen tussen. Het is wel even lastig de wijzerplaat netjes op de foto te zetten maar goed, het is afleesbaar:


En dat is even schrikken....... 57 kg?
Het lijkt erop dat ik mijn Quest met standaard bagage en de extra elektronica bijna 20 kg zwaarder heb gemaakt! Ik vraag me af of de 6 kg van Wim extra opwegen tegen het extra gewicht van mijn Quest.

Remwerking 2, remwerking goed.

Onlangs heb ik m'n remmen onder handen genomen omdat de remwerking niet meer naar behoren was. Naderhand was de remwerking een tikkeltje te bruut. Maar nu lijken ze weer netjes ingewerkt te zijn.

Wim S. heeft op z'n weblog meer dan eens geschreven over de remwerking van z'n Quest met grotere trommelremmen. Hij schrijft daar vaker over remtesten waarbij een Quest met kleine en zijn Quest met grote trommelremmen hun remweg vergelijken door tegelijkertijd in de ankers te gaan met gelijke beginsnelheid. Telkens wint de Quest van Wim het met soms wel 7 meter kortere remweg.

Omdat ik met de Versatile al meer dan eens met de neus (van de fiets gelukkig) tegen de grond gelegen heb bij een forse remactie en ik toen ook remtesten heb gedaan en op zo'n 5 à 6 meter remweg uitkwam, moest dat wel betekenen dat de 'andere' fietsen in de test van Wim een beduidend grótere remweg moesten hebben dan mijn Versatile destijds had. Want als hij al zo'n 6 à 7 meter winst heeft, kan de andere Quest moelijk een remweg hebben gehad van bijvoorbeeld maximaal 10 meter want dan zou voor Wim wel een erg korte remweg overblijven met erg vervelende gevolgen.

Ik ben vanavond maar eens aan het testen geslagen voor de zekerheid. Op recht asfalt heb ik 4x een remtest gedaan met een beginsnelheid van 36 km/h. In alle gevallen was de remweg tussen de 7 en de 7,5 meter. Daar ga je met goed fatsoen geen 7 meter vanaf snoepen met grotere trommelremmen want dat zou hetzelfde zijn al gewoon bruut met je Quest tegen een muur rijden, tenminste, voor de berijder zou dat dezelfde gevolgen hebben. Geen goed idee dus.

De grotere trommelremmen zullen ongetwijfeld een betere remwerking hebben maar dan met name bij langere remacties (ik denk aan heuvel-af) waarbij de remmen minder warm zullen worden. Wellicht dat de docering ook beter zal zijn en mogelijk zelfs ook krachtiger. Maar zodra de wielen blokkeren heb je niets meer aan een grotere remkracht.

Mijn grote hoop is dat de grotere trommelremmen na een maand of wat zonder onderhoud nog steeds goed zullen remmen. Want dat is waar de kleine trommelremmen in ieder geval tekort schieten. Doordat de asjes en heveltjes niet meer goed gesmeerd zijn gaat de remwerking fors achteruit.

Smoesjes?

Je rijdt richting de verkeerslichten. De verkeerlichten voor rechtdoor staan op groen. Dat is mooi, want die kant wil ik op. Ik steek over en zie van rechts een griet van een jaar of 19 (naar schatting en nee, ik doe niet aan complimenteus expres lager ingeschatte leeftijd) aankomen. Zij heeft haaietanden voor zich op het fietspad. Verder moet ze direct na het kruisen van 'mijn' fietspad tot stilstand komen omdat zij rood licht heeft.

De griet kijkt in mijn richting en..... waarom zou ik ook anders verwachten..... rijdt gewoon door. Ik mag dus afremmen. Ik rijd achter haar langs en mopper dat dat ze ook wel voorrang mag verlenen. Ik heb m'n oortelefoontjes in maar hoor haar toch iets gillen over 'zien'. Ik stop, draai m'n hoofd om en roep terug 'Pardon?'
Weer roept ze iets vaags en onverstaanbaars maar het lijkt op iets van dat ze me niet had gezien. Toch vreemd gezien we oogcontact hadden en ze met een grijns op haar gezicht gewoon doodleuk doorreed.
Ik geef haar aan dat ze haar ogen maar eens na moet laten kijken. Maar nee, het commentaar krijg ik regelrecht terug, IK moet mijn ogen maar eens na laten kijken. Moet ik niet doen, maar het gebeurt toch: ik wordt toch wel boos en brul haar toe dat ze toch die haaietanden maar eens in de gaten moet houden.
Maar goed, zo'n onnozele hals valt verder weinig wijzer te maken.

Maar ze heeft me niet gezien? Ik gok toch, gezien de grijns op haar smoel, eerder een smoes om maar niet te hoeven stoppen.

Maar vanmorgen op de heenweg was het ook weer feest.
In het verleden heb ik vaker geschreven over vrachtwagens op het fietspad bij een zeker tuincentrum in Hattemerbroek.
Nee, de vrachtwagen stond vandaag niet weer op het fietspad. Tot m'n stomme verbazing is het mogelijk om met een Daihatsu Trevis nog meer ruimte in beslag te nemen. Hoe?

Gewoon je auto op zo'n 50 cm van de rechter zijkant van het fietspad tot stilstand laten komen en het linker portier wagenwijd open zetten. Dan heb je het hele fietspad inclusief bijna de hele de schuine klinkerstrook ernaast in beslag genomen.
Dan zie je een fiets aankomen en een snorfiets. Je stapt in, toch weer uit. Wat doe je dan met je portier? Die laat je gewoon wagenwijd open staan.

Blok kan er wat van....... zucht......
M'n collega die achter me aan kwam heeft bij het passeren (bijna via de rijbaan) nog getoeterd. Dat kreeg hij terug met allerhande gebaren.

Verder wel lekker weer om gewoon rustig te toeren.

Sporing nogmaals gecontroleerd

Vandaag heb ik voor de zekerheid nog een keer de sporing gecontroleerd. M'n snelheid is niet helemaal wat ik graag zou rijden. De banden mochten nog wel een beetje lucht geruiken, dat in ieder geval maar dat heb ik gisteren gedaan. Desondanks ging m'n ritje vanmorgen naar het werk niet 'als vanzelf'.

Maar de controle op het werk wees uit dat de sporing goed is. De richtbok kon ik zonder de schroeven te verstellen gewoon aan de achterkant strak tegen de velgen van de voorwielen zetten en aan de voorkant zit er een zeer kleine ruimte tussen. Met andere woorden: minimaal toespoor en dat is hoe het mooi is.

Teruggaande ging ook niet super vlot maar geen wonder want er stond een redelijke tegenwind.

Vlak bij huis kwam ik een onbekende velomobiel tegen. Het betrof een blauwe Strada. Een collega had onlangs al gezegd dat hij wel vaker een blauwe velomobiel zag rijden in onze woonwijk. Ik heb toen wat zoekwerk verricht maar al snel gevonden wie het was. Een oude bekende die voorheen met een gele Mango reed. Ik kwam hem dus tegen op een enorm kort stukje van misschien 100 meter waarop we elkaar tegemoet kunnen komen.

Voorheen reed ik een andere route en kon ik een kilometer of 2 met hem op rijden maar omdat die route niet Quest-proof is (en al helemaal niet Quest-met-dikke-voorbanden-proof), ga ik tegenwoordig een andere route die overigens een kilometer langer is.

Sporing gecontroleerd en de fietscomputersensor opnieuw vast gezet

Onlangs heb ik de remmen onder handen genomen en daarvoor de veerpoten uit de fiets gehaald. Daarbij moet je noodgedwongen ook de stuurstangen loshalen.

Omdat de afstelling van de stuurstangen nogal nauwkeurig gebeuren moet, bestaat de kans dat bij zo'n uitvoerig remonderhoud, de sporing niet meer goed is. En daar heb ik dus niet aan gedacht na het onderhoud.

Vandaag heb ik m'n fiets maar eens gecheckt op de sporing. Die bleek niet meer te zijn wat het was. Voorheen had ik een licht toespoor van nog geen millimeter, nu had ik een uitspoor van enkele millimeters. Het was dus nodig om dat aan te pakken en dat heb ik gedaan.

Morgen wil ik voor de zekerheid nog een keer controleren of het goed is.

Op de heenweg naar het werk had ik trouwens wat problemen met m'n fietscomputer. In bochten naar rechts gaf hij de snelheid niet aan. De sensor zat dus net te ver van de magneet in het wiel vandaan. Dus ook dat heb ik vandaag maar even aangepakt.

Het probleem is dat de sensor een redelijk eindje van de veerpoot af gemonteerd moet worden. Hiertoe had ik een reststukje handvat gebruikt. Alleen was dat stuk handvat korter dan de sensor. Helemaal stabiel zat het niet; de sensor kon enigszins wiebelen.
Onderweg had ik eerst al wat geprusts aan de sensor en magneet om het goed te krijgen. Maar 's middags thuis aangekomen hoorde ik de magneet aanlopen tegen de sensor.

Gelukkig heb ik afgelopen week een stel nieuwe handvatten besteld, speciaal om het reststukje te vervangen. Één van de twee handvatten heb ik direct een flinke gleuf gegeven van de ene kant tot de andere kant. Het uiteinde wat afgedicht is, heb ik eruit gesneden om zo een mooi lang stuk dik rubberen cilinder met gleuf te krijgen (man, wat een zin). Deze heb ik om de veerpoot gedrukt en vervolgens opnieuw de sensor met tiewraps vastgezet. Na wat mikken naar de juiste plek van sensor en magneet lijkt de boel weer te werken. Wel even afwachten hoe het morgen gaat in bochten naar rechts maar ik denk dat het nu wel goed zit.

Gevalletje ichtyfobie?

Vanmorgen, toen ik naar het werk reed, kwam er vanuit de tunnel bij het Ecodrome een racefietser voor me rijden. Ik had tot dusver in een rustig toertempo gefietst en kwa met net iets meer dan 30 km/h aanrijden. De racefietser reed net wat langzamer dan ik waardoor ik hem langzaam naderde.
Hij keek eens achterom en nog eens.

In de tunnel onder de IJsselallee door ging hij wat versnellen. Eenmaal weer boven ging hij op de pedalen staan om zo'n 33 km/h te gaan rijden. Op enige afstand bleef ik achter hem rijden. Hij keek achterom en later nog eens.

Bochtje naar links, de Ruiterlaan op. Het heerschap op de racefiets had mogelijk wat last van kramp in z'n nek of mogelijk een aanval van ichtyfobie (angst voor vissen). Bij de volgende twee bochten keek hij wederom achterom en dat was niet om te checken of hij mogelijk iemand zou snijden in de genoemde bochten.

Op de Spoolderbergweg had ik verwacht dat hij weer flink op de pedalen zou gaan staan en mij zo, heuvelop, eruit te rijden. Maar nee. Ineens zwiept hij z'n fiets naar links en vervolgens in een grote bocht naar rechts om al vroegtijdig rechtsaf te slaan naar het fietspad aan de andere kant van de grote weg.
Ik ga dat soort capriolen niet uithalen en rijd gewoon door naar de verkeerslichten.

Bij de verkeerslichten meende ik even mazzel te hebben. De verkeerslichten voor de auto's waren op rood gegaan. Maar het fietslicht stond ook nog op rood dus ben ik gestopt. En tot m'n stomme verbazing kregen de auto's weer groen. Dus ik mocht een 'ronde' wachten.

De racefietser was inmiddels al voor me langsgereden aan de andere kant van de weg.
Toen ik eenmaal groen licht kreeg, was de racefietser al bovenop de IJsselbrug.

Met enigszins rustig tempo van 25 km/h ben ik tegen de brug opgereden. Hard er tegenop kost nogal wat energie. Mocht de racefietser ook richting Hattemerbroekgaan, dan kan ik beter daar m'n energie gebruiken.

Zodra ik bovenop de IJsselbrug reed, was de racefietser al de verkeerslichten door en ging inderdaad richting Hattemerbroek. Maar dat is leuk! Een racefietser met ichtyfobie die een forse voorsprong heeft. Ik zet aan en hoop op groen licht bij de verkeerslichten. Maar helaas, het fietslicht sprong op rood. Het licht voor auto's rechtsaf ging op groen. Maar ook de de lichten voor rechtdoor waren op groen. Geen autoverkeer wat voor mij langs zou willen rijden dus zou ik niet te maken moeten krijgen met auto's. Dus ben ik (oh foei) door rood gereden.

Ik versnelde naar 50 km/h.
Eenmaal voor het Wok-restaurant zie ik de racefietser in de verte achterom kijken.
Ik tracht mijn snelheid zo goed mogelijk vast te houden. Dat valt tegen omdat het fietspad niet breed is, tenminste, niet breed genoeg om lekker voluit te rijden als je weer eens tegenliggers hebt omdat het fietspad aan de andere kant van de weg weer eens is afgezet.

Maar nog voor de Hanzelijn hang ik alweer in z'n wiel. Zijn verhoogde snelheid van 36 km/h was toch echt niet genoeg om mij achter zich te laten.
Bij de Hanzelijn inhalen vind ik niet verstandig in verband met de bochten, het slechte wegdek en de tegenliggers. Dus na de Oostersedijk ga ik hem pas voorbij. Het kan m'n verbeelding zijn maar even lijkt de man toch wat aan te zetten. Niet veel, maar toch. Veel nut heeft het ook niet want het snelheidsverschil was toch duidelijk.

In Hattemerbroek stuif ik de rijbaan op. Dat smerige fietspad met dat split remt nog altijd fors af en kost me toch echt zichtbaar een paar km/h van m'n snelheid.
Veel puf heb ik niet dus houd ik het bij een 38 tot 40 km/h. De racefietser zie ik kleiner worden in m'n achteruitkijkspiegel.

Op de rijbaan komt een busje van Delta Wonen achter me rijden.... dicht achter mij. Hij zet z'n richtingaanwijzer aan naar rechts (toch handig, die achteruitkijkspiegels). Maar de man lijkt niet te weten wat hij wil want afslaan doet hij niet. Misschien groet hij mij? Moet wel want hij zit zo dicht achter me, hij wil zeker graag dat ik het zie. Ik groet terug met een keer links en een keer rechts knipperen en blijf mijn weg met 40 km/h vervolgen via het asfalt van de rijbaan.

Enige tijd later heeft hij gelegenheid om mij in te halen. Dit gebeurt tot m'n verbazing zonder een claxongeluid, zonder brullend motorgeluid en zonder snijden.

De volgende auto die achter me komt rijden is een auto die ik ken. Het is de Lancia van m'n collega. Ook hij ziet op een gegeven moment gelegenheid om mij in te halen.

Op het werk heb ik nog even gevraagd hoeveel hij op z'n autoteller had staan. 45 was z'n antwoord. Dat is dan heel mooi want dat is een brommersnelheid waarmee die dingen op de rijbaan mogen. Dan sla ik dus ook volgens de wet geen vreemd figuur daar op de rijbaan..... hoewel, een bobslee op wielen die uitgedost is als een clownvis.....

Wat zullen de belevenissen van vanmiddag worden?

Wat moet je daar nou mee?

Ik sta bij de visboer te wachten op m'n bestelde portie kibbeling. Buiten staat m'n fiets.

Op een gegeven moment zie ik 4 peutertjes (net geen 4 zo te zien) bij m'n fiets staan. Er is zo'n liedje over kleutertjes en bloempjes plukken waarbij het kleutertje betrapt wordt en vervolgens meekt het niet tegen pa/ma te zeggen omdat het kind verder zoet zal zijn en naar school zal gaan.
Maar waar is die tijd gebleven? Of zou het niet voor peutertjes gelden?

Goed, peutertjes bij m'n fiets. Binnen een straal van 5 meter geen volwassene te bekenen. Het alarm gaat af. De peutertjes kijken wat vreemd en doen vervolgens een stap achteruit. Nog altijd geen volwassene te herkennen als zijnde 'verantwoordelijke' voor de kindertjes. Vervolgens zet een meisje weer een stap naar voren en geeft een lel tegen de staart van m'n fiets. Tja, dat lijkt me niet de bedoeling. Zowiezo hoor je met je tengeltjes van andermans spullen af te blijven maar daarna nog een lel ergens tegenaan geven is niet iets wat ik onder normaal beschouw. Gezien er nog altijd geen volwassene ingrijpt om het kind duidelijk te maken wat het verkeerd doet, stuif ik naar buiten en mopper wat op het jonge grut.

Ik ga weer naar binnen. Dan zie ik ineens een knul van _ik schat_ 25 jaar bij het lellende meisje staan. Beiden lichte huidskleur en ik ben daarmee in de veronderstelling dat mogelijk in ieder geval de 'begeleider' van dat kleine meisje terplekke is. Ik ga naar buiten en leg uit waarom ik mopperde en ga weer naar binnen.

Met dat ik door de openstaande deur naarbinnen ga, hoor ik achter me een vrouwenstem die met een verontwaardigde toon zegt 'Kom maar mee, dat is een boze meneer!' Ik ga weer naar buiten en zie de dame met de 4 kotertjes weglopen. Of de knul van 25 nou wel/niet bij dat ene meisje hoorde, weet ik niet. Het lijkt erop van niet.

Ik zeg tegen mevrouw 'Pardon?'
Of ik wel kon tegen van die kleintjes van 3 jaar. Wel potjandorie..... draai de boel even lekker om. Die troel onderneemt geen actie terwijl de koters die onder haar hoede vallen dus wel aan MIJN spullen komen. Tja, dan zal ik toch zelf actie moeten ondernemen. Gezien ik ook niet kon zien wie de begeleider was van het grut, is het ook lastig een volwassene aan te spreken.

Maar blijkbaar is de hele wereld gek behalve zij.

==================

Kleine aanvulling. Gelukkig zijn er ook leuke dingen te noemen.

Toen ik vanmiddag aan het einde van de middag nog even naar de stad ging voor een boodschap (borgringetjes gehaald voor de Sturmey Archer trommelremmen) en m'n Quest wilde parkeren op het trottoir, kwam een ouder dametje met rollator aanlopen. Vlot ging ze niet dus deed ik even rustig aan met het draaien van m'n Quest. Maar eenmaal m'n Quest neergezet zodat hij niet hinderlijk stond, zei het voorover gebogen dametje dat ze het een mooi ding vond. Ik bedankte haar voor haar compliment.
Met glunderoogjes vroeg ze ook of het met de benen ging. En daar kan ik gelukkig altijd nog met JA op antwoorden. Ook even aangegeven dat het heerlijk is om lekker vlot gemotoriseerde brommertjes etc. voorbij te rijden (wat helaas lang niet altijd lukt met de opgevoerde 'schreeuwertjes'). Vond ze leuk :D

Remwerking iets te bruut

Zoals gezegd, de fiets remt weer goed. Vandaag heb ik nog even een ritje gemaakt. Maar nu een volgend punt van aandacht. De linker rem remt misschien wel iets TE goed, hij heeft de neiging om ineens heel fors te remmen. Wat daar de oorzaak van is? Misschien toch nog maar eens m'n spaken controleren. Wie weet dat daar een oorzaak te vinden is. En mocht iemand een ander idee hebben, laat maar horen.

Remgeknutsel en alarm

Zojuist ben ik even voor een boodschap met de Quest op pad geweest. Het was maar een kort ritje maar genoeg om even de remmen te testen. M'n paar uurtjes knutselen zijn niet voor niets geweest want hij remt weer als vanouds. Nu hopen dat de remwerking ook een tijd goed blijft.

Bij de winkel heb ik m'n Quest helemaal dicht gemaakt in verband met dreigende wolken die boven me hingen. Toen ik in de winkel was ging m'n alarm af. Buiten aangekomen was wel duidelijk waarom. Iemand had met z'n klauwen aan het dekje gezeten. Het afdekklepje had ik netjes tegen de onderkant van het hoofdkussentje geklit maar daar zat hij niet meer. Kortom: iemand kon z'n vingertjes niet bij zich houden. Gelukkig zat de fiets verder netjes dicht. Het mooie van de magneten is dat als het dekje toch wat scheef getrokken wordt, de kans bestaat dat de magneten hem weer netjes op z'n plek trekken. Dat doen losgetrokken klittenbandjes niet.

Tot slot nog een fraaie regenboog gezien op de terugweg naar huis. Een volledige boog van links naar rechts waarbij de horizon twee keer geraakt wordt.
Maar dat is nog niet alles. Ik heb al menig keer een regenboog gezien met één bijboog en zelfs met twéé bijbogen. Maar vandaag zag ik een regenboog die ik nog niet eerder gezien heb.

De boog bestond uit een hoofdboog met daarboven een bijboog (met de kleuren op de kop). Tot zover niets vreemds want ik heb ook al vaker twéé bijbogen gezien. Maar deze had strak tegen de onderkant van de hoofdboog nog twee bogen zitten met de kleuren in de normale volgorde. Dus drie hoofdbogen strak tegen elkaar en boven die 3 hoofdbogen dus een bijboog op afstand.

Helaas vallen op onderstaande foto de extra hoofdbogen (als ze zo heten) niet te zien. Ook is mijn camera niet wide-angle genoeg om de hele boog in één keer erop te zetten.

Ook de linker rem onder handen genomen

Vandaag heb ik ook de linker veerpoot uitgebouwd om zo de rem helemaal onder handen te nemen.
Dit houdt in:

1) Trommel van de as halen
2) Klemringetje van de rem loshalen
3) Boutje bij het remarmpje losdraaien
4) Remblokken van de ankerplaat schuiven
5) Ankerplaat volledig schoonmaken en ontvetten
6) Remblokken ontvetten en licht opschuren en het geheel nog eens goed reinigen
7) Moertjes/boutjes/asjes/remheveltje schoonmaken en ontvetten
8) Remtrommel vanbinnen ontvetten
9) Alle asjes en bewegende delen voorzien van een beetje consistentievet (hopen dat dit een geschikt vet is)
10) Alles weer monteren maar nieuwe klemringetjes monteren

Verder heb ik ook de linker binnenband vervangen door een dikkere binnenband met Joe's Elite Racers Sealant en dat geldt ook voor de binnenband in het achterwiel.

Maar wat betreft de remmen. Ik overweeg om de grotere trommelremmen te monteren. Ik heb een mailtje naar VM.nl gestuurd met de vraag naar de kosten.

Joe's Sealants

Ik weet het even niet meer.

Goed, ik heb ervaring met Joe's Super Sealant:

JOE'S SUPER SEALANT 500 ml

Scientifically developed to prevent punctures in bicycle wheels. The world's most effective antipuncture sealant. For use in tubeless tires and innertubes. Instantly seals punctures in the tread up to 6 mm faster and more permanently than any other sealant on the market. Contains micro-sealing particles. This bottle is good for 4-8 mountain bike wheels. Recommended Amounts for 1 mountain bike wheel, tubeless or innertube: 60-120 ml for XC wheels. 120-180 ml for bigger FR and DH tires. For effective puncture resistance, add fresh sealant every 6-12 months.

Maar nieuw zijn:

JOE'S ROAD RACING SEALANT 125 ml

THE WORLD'S MOST EFFECTIVE ANTI-PUNCTURE SEALANT! Specially engineered to seal punctures at high air pressures of road racing wheels. For use in road tubular, tubeless tires and innertubes. Instantly seals punctures in the tread up to 3mm. Easy to use spout fits into all valves. 30-60 ml sealant per wheel is most effective at sealing punctures. This bottle is good for 2-4 Road Racing wheels. Recommended Amounts for 1 road bike wheel, tubular, tubeless, or innertube: 30-60 ml per wheel. For effective puncture resistance, add fresh sealant every 6-12 months. SHAKE WELL, contains micro-sealing particles.

En ook nieuw:

JOE'S ELITE RACERS SEALANT 500 ml

Scientifically developed to meet the high demands of professional racers. Instantly seals punctures in the tread up to 6mm, seals small slits faster and more permanently than any other sealant on the market. For use in tubeless tires and innertubes. This bottle is good for 4-8 mountain bike wheels. Recommended Amounts for 1 mountain bike wheel, tubeless or innertube: 60-120 ml for XC wheels. 120-180 ml for bigger FR and DH tires. For effective puncture resistance, add fresh sealant every 6-12 months.

Bij de eerste nieuwe variant wordt hogere druk genoemd, bij de tweede nieuwe variant (in grote fles) worden juist grotere lekken genoemd.

Is het nou wel of niet hetzelfde spul? Van de originele Super Sealant is een kleine en grote fles te krijgen. Maar van het nieuwe spul lijtk het etiket op elkaar maar de flesgrootte is verschillend, ook de naam maar ook de omschrijving.
Ik heb er een mailtje aan gewaagd naar NoFlats. Hopen dat ik antwoord krijg.

Spaakbreuk RV2 en onderhoud aan de remmen

De winter lijkt nu toch echt voorbij te zijn. Ik heb nu een paar dagen vrij, dus een mooi moment om de remmen maar eens onder handen te nemen.

De rechter veerpoot heb ik eerst maar eens uit m'n fiets gehaald. Het is even werk maar op zich verder geen probleem.

De rem heb ik volledig uit elkaar gehaald en alle onderdelen zorgvuldig schoongemaakt. De remblokken heb ik nog even opgeschuurd. De asjes e.d. heb ik van consistentievet voorzien en daarna de boel weer gemonteerd. Ik hoop dat de remwerking nu weer een heel stuk beter is en natuurlijk ook blijft.

Tijdens het proces zag ik dat ik ook weer een gebroken spaak had. In dit geval dus het rechter wiel. Die heb ik dus direct vervangen.

Ook heb ik nu de binnenband vervangen. Er zit nu een dikkere binnenband in waarin ik 60 mL Super Sealant heb gespoten maar dan de Racevariant die bestand is tegen hogere druk.

De fietsenmaker belde dat m'n andere bestelde binnenbanden ook aangekomen zijn. Heel mooi moment. Die ga ik eerst ophalen en daarna de linker rem onder handen nemen en direct de binnenband vervangen.

De statistieken van de vervangen spaken (met ringetjes):

Rechter voorwiel:
1 spaak met 2 messing ringetjes
1 spaak met 3 messing ringetjes

Linker voorwiel:
1 spaak met 4 messing ringetjes
7 spaken met 3 messing ringetjes

Kilometerstand: 8170