donderdag 26 augustus 2010

Het gevaar dat van onderen komt

Laatste week vakantie. Vorige week heb ik niet (noemenswaardig) gefietst en dus loop ik 'achter' bij m'n gemiddelde van 100 kilometer fietsen per vakantieweek. Inhalen gaat het niet meer worden maar een beetje inlopen kan wel. Vandaag heb ik daarom nog maar even een rondje gefietst.

Omdat ik niet echt degelijk wat tijd had om me voor te bereiden, heb ik gisteravond met Garmin een route uitgestippeld van Zwolle naar Deventer, dan Apeldoorn, vervolgens via Epe (Zuidweg) naar huis.
Normaal stippel ik een route uit, maak er een track van en rijd hem met OziExplorer CE.

Omdat ik graag langs de IJssel richting Deventer wilde, heb ik eerst in MapSource een route uit laten stippelen van Zwolle naar Deventer op een routeerbare topografische kaart. Hierbij pakte hij een route die ik niet wilde volgen dus heb ik de route wat versleept naar de gewenste fietspaden. En de rest van de route heb ik uiteraard ook uitgestippeld. Deze route heb ik naar m'n smartphone gezonden.

Vandaag ben ik op pad gegaan. Het weer van vandaag is ronduit waardeloos te noemen. Overal plassen en niet zo'n beetje ook.
Maar tijdens het laden van de route in Mobile XT begon hij direct met 'herberekenen' terwijl ik toch echt hetzelfde kaartmateriaal heb staan in Mobile XT. Maar goed, ik ben aan het rijden gegaan.
Al snel bleek dat de herberekende route niet die route was die ik had uitgestippeld. Ik werd via de oorspronkelijke route gestuurd waarbij ik telkens moest afslaan richting het waypoint wat ik had aangemaakt om de route te verleggen. Na dat waypoint werd ik gewoon weer keihard naar de oorspronkelijke route terug gestuurd. Dat schiet natuurlijk niet op.
De momenten dat ik wel de uitgestippelde route kon volgen, kwam ik ineens op een half verhard pad uit wat te smal is voor m'n Quest en ook nog eens vol blubber lag. Die heb ik toch maar niet genomen.
Toen ik ook nog eens de veerpont opgestuurd werd, heb ik besloten om over te stappen op ander kaartmateriaal en gewoon linea-recta naar Deventer te rijden.

In Olst was het trouwens feest (trouwens op heel wat meer plekken). Er lagen diepe plassen aan weerszijden van de weg. Van de 2 fietsstroken en 2 rijbanen was op sommige plekken alleen nog het midden van de weg vrij van plassen. De breedte van het droge stuk was soms nog geen rijstrook breed.
Nadat ik al een keer een flinke plens water tegen m'n fiets heb gehad (ben ik blij dat ik op dat moment in een velomobiel zat en niet op een normale fiets of open ligger) door een SUV die toch wat overijverig door de plas reed. Erg sociaal.... Gelukkig ging het water niet hoog genoeg om m'n hoofd te bereiken.
Maar daarna ben ik het elke keer voor geweest door gewoon stug over de rijbaan te gaan waar forse plassen lagen op de fietsstrook.

De plekken waar ik wel door de plassen gesjeesd ben, was het soms ook erg krap. Ondanks de 5cm ruimte die nog vrij was tussen wateroppervlak en bodem van de Quest, kwam er veel naarbinnen gespetterd, zelfs nog over de teruggaande ketting heen.

In Deventer was het helemaal feest. Bij het station moest ik onder een spoorbrug door. Ook daar lag water. Met een rustig tempo van 24 km/h dacht ik erdoor te kunnen rijden. Maar ik ben toch maar even fors afgeremd om langzamer te gaan rijden want daar was er nog geen centimeter ruimte vrij tussen bodem en wateroppervlak. Zoals ik aangaf in de titel: het gevaar kwam vandaag echt veelvuldig van onderen. Enorm veel grote, diepe plassen heb ik moeten trotseren.

Zelf ben ik gelukkig goed droog gebleven. Op internet lees ik wel eens berichten van velomobielrijders die water op hun armen gedrupt krijgen via de klittenbandjes aan de zijkant. Tja, die heb ik niet met m'n magneetdekje (Richard B, ik ben je nog altijd dankbaar voor je geweldige idee!). Alleen het klittenbandje aan de voorkant van het dekje laat soms een drup water vallen maar dat valt te overzien.

Ik heb de route overigens niet helemaal afgereden. Ik was het water behoorlijk zat en ben vanaf Apeldoorn via het Apeldoorns kanaal naar huis gereden in plaats van via Epe.

Tot slot nog even iets over de remmen. Het vochtige weer laat de remmen weer meer happen/blokkeren. Verder heb ik vandaag in Apeldoorn ook een paar keer duidelijk verminderde remwerking gehad. De JagWire kabels zitten nog altijd gemonteerd. Ik blijf erbij dat die JagWire kabels absoluut goed zijn (beter dan standaard kabels) maar dat de grootste oorzaak van gebrekkige remwerking te vinden is bij de asjes van de remmen.

2 opmerkingen:

  1. Ah, je hebt wederom ontdekt waarom ik eigenlijk altijd met een track rijdt, en niet met een route.

    Die magneten zal ik onthouden - ben hopelijk bijna aan de beurt. Een “Kees van Malssen” stripje tussen de spiegels helpt aan de voorkant erg goed.

    Groet,

    Maarten

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk dit verslag. Zag je gisteren in Apeldoorn nog langs m'n werk rijden. Ook de perikelen met diepe plassen herken ik, al heb ik zelf wél water gemaakt.

    Arjen

    BeantwoordenVerwijderen