dinsdag 20 november 2012

Zeilen?

Met de Alleweder heb ik een aantal keren mogen 'zeilen'. Bij lekker wat wind onder een gunstige hoek wilde de Alleweder voelbaar wind 'oppakken' en versnellen.
Met de Versatile heb ik dat eigenlijk nooit gemerkt. Goed, wind in de rug en dan de klep openslaan en je hebt een prachtig zeil wat je op een dijk langs open water wel geweldig kan gebruiken om zonder trappen vooruit te komen. Maar verder heb ik van het zeileffect weinig gemerkt.

Dan de Quest. Ook bij deze fiets heb ik nooit het zeileffect gevoeld zoals bij de Alleweder het geval was. Toch heb ik de indruk dat ik wel aan het zeilen geweest ben, of op z'n minst enig effect heb gehad.

Vanmorgen ging het op weg naar het werk aangenaam vlot. Ondanks slechte conditie (wegens weinig fietsen in de herfstvakantie en ook nog eens een aantal dagen niet fietsen wegens de slijmbeursontsteking) kon ik met aangename inspanning met 40 kilometer per uur tussen Zwolle en Hattemerbroek over het betonnen fietspad rijden. Er stond duidelijk wel een stevige wind want ik werd een paar keer toch wel voelbaar opzij gedrukt. Omdat ik me wat verbaasde over de snelheid in combinatie met het zijdelings weggedrukt worden vroeg ik aan fietsende collega's hoe het met de wind was. Die bleek vrij fors te zijn maar ook vanuit een ongebruikelijke hoek. Variërend van opzij tot schuin linksvoor (dat zou zuid tot zuidoost moeten zijn en als ik op Weeronline kijk, lijkt dat aardig te kloppen).

Forse wind schuinvoor en toch 40 km/h (hoger dan verwacht gezien omstandigheden) zou toch kunnen betekenen dat ik aan het zeilen geweest ben. Dit voelde overigens totaal anders dan met de Alleweder.

Nog een opmerking tussen neus en lippen door:

De nieuwe fietssnelweg langs de Willemsvaart werd vandaag geasfalteerd. Hoi! Eindelijk van dat geschraapte asfalt af.

donderdag 15 november 2012

Fysiotherapeut

Vandaag heb ik de gok gewaagd om met de Quest naar het werk te gaan. Instappen heb ik behoedzaam gedaan door me gewoon omlaag te laten glijden in plaats van mezelf in de fiets te tillen met m'n armen.
Racekap plaatsen moet ik wel een beetje mee uitkijken omdat ik m'n schouder dan nog lichtelijk voel

De rit naar het werk was niet zo slopend als met de verkeerd afgestelde Versatile maar niet zo gek veel sneller. Goed, 1 km/h gemiddeld harder is fors wat natuurlijk (26,5 tegenover 25,5) maar niet iets waarvan ik zeg dat de Versatile de oorzaak is geweest van de slopende rit; eerder de matige afstelling.

Op het werk aangekomen heb ik ook voorzichtig gedaan bij uitstappen. Maar ook dat lukte, waarbij ik wel meer m'n benen heb gebruikt in de geest van wat Peter in een reactie op een eerder bericht schreef. Het blijft overigens nog wel even uitkijken.

Vanavond ben ik bij de fysiotherapeut geweest. Na een intakebabbeltje over gegevens, verzekeraar, etc. en de klacht en wat de afgelopen week gebeurd is (qua herstel) heeft de therapeut met een echoapparaat m'n schouder bekeken. Vochtophopingen kon hij al niet meer vinden. Pezen en aanhechting was ook allemaal in orde. Hij heeft wat lopen drukken en trekken aan m'n arm en schouder. Alleen toen hij m'n schouder van voren en achteren met de hand beetpakte, voelde ik aan de voorkant nog pijn op een plek die ik vorige week bij de dokter ook voelde.

Ik moet nog een weekje diclofenac blijven slikken; niet 3 maar 2 tabletten per dag en 3 paracetamol in plaats van 6. Terugkomen hoef ik niet meer.

Ook wel interessant vond ik de oorzaak. Maar die heeft hij me niet kunnen geven. De medische wetenschap schijnt er niet helemaal over uit te zijn of het één concrete oorzaak heeft. Bord schrijven, typen of 'muizen', het hoeft allemaal niet de oorzaak te zijn. Het kan een wat 'hoekige' constructie te zijn in m'n schouder waardoor de slijmbeurs wat meer heeft moeten werken. Het kan komen door misschien toch een keer een nacht verkeerd te hebben gelegen. Zeg het maar.

Hoe dan ook, het herstel valt me tot dusver reuze mee. Ik ben er nog niet vanaf maar ik kan m'n arm weer vrij normaal gebruiken en dat is me veel waard. Vorige week maakte ik me werkelijk zorgen of ik wel de oliebollentocht met m'n Quest kon meerijden maar die zorgen zijn nu toch verleden tijd.

woensdag 14 november 2012

Slopende rit

Gisteren ben ik eindelijk weer eens met de fiets naar het werk geweest. Ik heb hiervoor de Versatile van m'n vrouw versteld. Hoewel de zitting heel gemakkelijk te verstellen is in zithoek en in afstand tot de trapas, kreeg ik hem voor mij niet perfect ingesteld. Afstand tot de trappers was geen probleem maar de zithoek wel. Toen ik hem een paar keer lager had gesteld en in de buurt kwam van wat ik prettig vind, zat ik met m'n achterwerk op de bodem in plaats van dat ik in de spanzitting hing. Bij mijn Versatile had ik onder de voorkant van de zitting wat extra busjes om zo de zitting van voren te verhogen zodat de achterkant verder omlaag kon zonder op de bodem te komen. Maar helaas, dat kon nu dus niet.

Tijdens het verstellen betrapte ik mezelf er trouwens op dat ik ineens weer náást de fiets stond. Ik was tijdens het verstellen dus ingestapt en ook uitgestapt zonder ook maar één moment aan m'n schouder te denken. In en uitstappen is dus volledig zonder pijn gegaan. Goed teken dus. Maarja, de Versatile is een stuk beter in- en uitstappen dan een Quest.

Terug naar de zitting. Niet goed afgesteld dus. Uiteindelijk had ik de zitting te rechtop staan maar een tikkie te ver van de trappers af zodat ik wel wat schever kon zitten maar m'n onderrug/achterkant van m'n achterwerk maakte zo geen contact met de zitting. Echt comfortabel fietsen was dat dus niet.

Snelheid lag ook niet daverend hoog. Maar waar lag dat aan? Aan de fiets? Aan de instelling van de zitting? Aan het feit dat ik onlangs vakantie heb gehad en toen een week niet heb gefietst, even wel gefietst heb en toen dus weer een week niet gefietst vanwege m'n schouder? Of lag het aan de 3 diclfenac en 6 paracetamol die ik dagelijks naar binnen werkte.

De rit naar het werk was in ieder geval een behoorlijke slooptocht. Toch heb ik het niet onaardig gedaan gezien de genoemde punten. Teruggaande heb ik toch nog met een gereden gemiddelde van meer dan 25 km/h gereden en met soms kruissnelheden van toch 33 km/h. Met een niet goed afgestelde Versatile, lichaam vol medicijnen, weinig conditie niet slecht.

Met m'n schouder gaat het echt in rap tempo de goede kant op. Ik ben er nog niet maar ik kan hem nu grotendeels weer normaal gebruiken. De Quest heb ik nog niet geprobeerd maar dat ga ik morgen toch maar eens voorzichtig proberen (tips van Peter in gedachten houdend)

dinsdag 6 november 2012

Auw....

Lang niks van me laten horen. Het fietsen is nog altijd wel doorgegaan. Zo heb ik momenteel dagelijks te maken met werk aan de weg op 2 plekken. De Willemsvaart (het weggedeelte, niet de vaart zelf) wordt omgebouwd tot fietsstraat. Afgeschraapt asfalt is waar we als fietsers nu al een week op mogen rijden. De eerste rit over dat schraapsel deed me denken aan een lekke achterband. Bij gebrek aan goede veer/demper aan m'n achterbrug begon m'n achterwiel blijkbaar net voldoende te 'stuiteren' om geen lekkere grip te hebben waardoor de staart wat aan het 'schuiven' gaat.

Verder vindt er een forse reconstructie plaats om het verkeer weer wat vlotter te laten lopen aan de noord-oost-zijde van de gracht.

Maar dan de titel. Auw slaat op het gevoel in m'n rechter schouder. Oorzaak is onbekend maar m'n sportcollega's weten me onafhankelijk van elkaar te vertellen dat zeer vermoedelijk m'n slijmbeurs ontstoken is. M'n arm krijg ik zijdelings nauwelijks omhoog; als ik hem over een hoek van 45 graden omhoog kan draaien, dan vind ik het mooi. Naar voren gaat het omhoog werken van m'n arm een stuk beter maar ook niet daverend.

Hoewel je echt wel je handigheidjes ontwikkelt als je in en vooral ook uit een Quest wil komen, die normale handigheidjes werken nu niet en is met name het uitstappen een enorme onderneming.

Op zoek naar nieuwe handigheidjes dus.........